ทดลองอ่าน รหัสลับเสวียนจีถู บทที่ 2

กำแพงเตี้ยๆ แบ่งเขตอารามหน้าและอารามหลัง ประตูไม้ซึ่งมีเพียงบานเดียวบนกำแพงปิดตายตลอดเวลา มองผ่านเหนือบนกำแพงไป ตึกหอต่างๆ สูงตระหง่านเรียงรายเป็นแนวแถวท่ามกลางหมู่ไม้โบราณหนาแน่นเขียวขจีสูงเสียดฟ้า เวลากลางวันสามารถเห็นกระเบื้องชายคาเรียงรายกับบานหน้าต่างที่ปิดสนิทของตึกสูง กระทั่งสีที่หลุดล่อนบนเสาศาลากับใยแมงมุมขนาดใหญ่ก็เห็นได้ชัดเจน ตกกลางคืนทุกสิ่งอย่างนี้ต่างซ้อนทับเป็นเงาดำ กิ่งต้นไหวแห้งเหลืองกับกิ่งไม้ที่ยื่นออกพ้นยอดกำแพงคล้ายจะดิ้นรนสุดแรง หนีออกจากสถานที่มืดทะมึนน่าหวาดกลัวนั้น

บรรดานักพรตในอารามล้วนได้รับแจ้งล่วงหน้าว่าในสวนดอกไม้ด้านหลังมีผีร้ายอาละวาด ด้วยเหตุนี้แม้เป็นยามกลางวันก็ไม่มีคนกล้าเข้าใกล้แม้สักหนึ่งก้าว

เผยเสวียนจิ้งกลับไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ นางรู้สึกอยู่เสมอว่าจักรพรรดิทรงส่งนางมาอยู่ในอารามจินเซียนย่อมมีเจตนาลึกซึ้ง

เนื่องจากปริศนาอารัมภกถาหลันถิง เผยเสวียนจิ้งจึงได้พบกับจักรพรรดิ ทำให้รู้ว่าน้ำพระทัยของจักรพรรดิองค์ปัจจุบันนี้ลึกล้ำยิ่งนัก ก็เหมือนนักเดินหมากที่วางแผนช่ำชอง ควบคุมทั้งกระดานอย่างหมดจด ทุกครั้งที่เดินหมากก็คิดวางแผนล่วงหน้าอีกหลายตาหลายสิบตาล่วงหน้า หรือกระทั่งตาสุดท้ายไว้เรียบร้อยแล้ว

ที่ผ่านมาเผยเสวียนจิ้งเพียงเคยได้ยินว่าจักรพรรดิพระองค์ก่อนทรงโปรดการเดินหมากยิ่งนัก นักหมากล้อมเอกอย่างท่านอาจารย์หวังซูเหวินเป็นที่โปรดปรานของอดีตจักรพรรดิเนื่องเพราะฝีมือเดินหมากอันยอดเยี่ยมนั่นเอง ทว่าวันนี้ดูไปแล้วกลับเป็นจักรพรรดิองค์ปัจจุบันนี้มีฝีมือเดินหมากอันยอดเยี่ยม

ไม่สิ…เผยเสวียนจิ้งเห็นว่ามิใช่ฝีมือเดินหมากของจักรพรรดิสูงส่งปานนั้น แต่เพราะว่าใต้หล้าเป็นของพระองค์ผู้เดียว จึงทรงบงการคนทั้งหมดได้เสมือนเป็นตัวหมาก

เช่นนี้แล้วอย่างน้อยสิ่งที่นางสมควรกระทำได้ คือเป็นตัวหมากที่รู้ดีรู้ชั่วตัวหนึ่ง

เมื่อได้รับพระราชานุญาต วันปีใหม่วันที่หนึ่ง เผยเสวียนจิ้งเคยกลับบ้านเยี่ยมท่านอา ฟังเผยตู้บอกเล่าสถานการณ์ปราบกบฏเหล่าผู้ครองหัวเมืองที่ยากลำบากขึ้นทุกวัน องค์จักรพรรดิทรงมีขัตติยมานะ จะทำศึกสองด้านทั้งที่ไหวซีและเฉิงเต๋อ เผยตู้เป็นถึงผู้บัญชาการใหญ่ แม้ว่าแบกรับความกดดันใหญ่หลวง แต่ยังคงยินดีทุ่มเทเรี่ยวแรงหมดสิ้นเพื่อรับใช้ราชสำนัก ทว่าหลี่เฝิงจี๋อัครเสนาบดีอีกผู้หนึ่งกลับกังวลว่าเผยตู้จะได้ความดีความชอบในการศึกไปแต่ผู้เดียว ยามอยู่ในท้องพระโรงจึงขัดขวางแผนการศึกของเผยตู้สุดชีวิต ในแต่ละวันเผยตู้ไม่เพียงต้องรับมือแนวหน้าที่ไหวซีและเฉิงเต๋อสองศึกใหญ่เท่านั้น หากแต่ยังถูกกระหนาบตีจากอำนาจปกครองอีกด้วย ทว่าแต่ไรมาเขาไม่เคยเผยให้เห็นความท้อแท้แม้แต่น้อย เช่นเดียวกับอู่หยวนเหิงที่ถูกลอบสังหาร เผยตู้ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าจะดำเนินการทำศึกปราบกบฏครั้งใหญ่หลวงให้ถึงที่สุดเพื่อจักรพรรดิเซี่ยนจง ต่อให้หลั่งเลือดจนหยดสุดท้ายก็ตาม

กระทั่งคนเช่นพวกเขาก็ยังยินยอมเป็นหมากของจักรพรรดิ เพราะความเชื่อในใจนั่นเอง ว่าตนเองกำลังกระทำเรื่องที่มีประโยชน์ที่สุดแก่บ้านเมืองแก่ราษฎร

ต่อเบื้องหน้าคุณค่าที่สูงกว่าเกียรติประวัติยิ่งใหญ่ส่วนตัว มนุษย์สามารถสละได้ไม่เพียงชีวิต แต่ยังมีเกียรติยศและความอัปยศ กระทั่งถึงปณิธานอิสระ

ผงธุลีเช่นนางยิ่งย่อมไม่จำเป็นต้องลังเล

เมื่อตรึกตรองเรื่องเหล่านี้จนกระจ่างใจแล้ว เผยเสวียนจิ้งก็รับมือกับสภาพลี้ลับและความน่าสะพรึงกลัวต่างๆ นานาในอารามจินเซียนได้อย่างเยือกเย็น