ทดลองอ่าน รหัสลับเสวียนจีถู บทที่ 2

“เรากล่าวแล้ว เราเชื่อการวิเคราะห์ของเจ้า” ทรงย้ำอีกครั้งหนึ่ง “การฝึกฝนด้านภาพเขียนภาพอักษรศิลป์ของพี่ใหญ่เจ้าไร้ผู้ใดเทียม แต่ศิลปะแขนงอื่นๆ ยังคงเป็นคุณหนูสามรอบรู้กว้างขวาง”

สุรเสียงของจักรพรรดิทำให้ถู่ทูเฉิงฉุ่ยตะลึงค้าง เมื่อเหลียวมองซ่งรั่วอิน บนใบหน้าขาวสะอาดปรากฏวงแดงเรื่อใหญ่สองวง ภายใต้เทียนแดงที่จุดทั่วทั้งตำหนักตกสะท้อน ถึงกับขับเน้นเสน่ห์โฉมสะคราญปรากฏขึ้น

ลำพังเพียงพริบตานี้ ผู้ใดกล้าว่าซ่งรั่วอินไม่งดงาม?

แม้แต่ถู่ทูเฉิงฉุ่ยก็ยังชมดูจนตะลึงแล้ว

ทว่าพริบตาถัดมาซ่งรั่วอินก็คืนกลับสู่สภาพปกติ นางยิ้มพลางคารวะแช่มช้อยต่อถู่ทูเฉิงฉุ่ย ทักทายว่า “รั่วอินขอคารวะผู้บัญชาการถู่ทู”

วิจารณ์ด้วยใจเป็นกลาง สนมทั่วไปทั้งไหวพริบฉลาดเฉลียวทั้งความโอ่อ่ามิอาจเทียบซ่งรั่วอิน และด้วยความสามารถกับการอบรมบ่มเพาะนำมาซึ่งสิ่งอื่นนอกเหนือจากความงดงาม จึงทำให้พวกนางพี่น้องยืนหยัดมั่นคงในตำหนักในที่มากด้วยกระแสคลื่นลับอันรุนแรง

ซ่งรั่วอินถวายบังคมลา

จักรพรรดิกลับตรัสว่า “ช้าก่อน คุณหนูสามช่วยงานสำคัญของเรา เราจะมอบรางวัลให้เจ้า”

“สามารถช่วยงานของฝ่าบาทนับเป็นวาสนาในชีวิตรั่วอิน ไฉนยังจะกล้ารับรางวัล”

“เราอยากให้ก็จะให้ เจ้ายังกล้าปฏิเสธหรือ”

“รั่วอินย่อมมิกล้า”

ถู่ทูเฉิงฉุ่ยอยู่ด้านข้างรู้สึกขัดเขิน ในฐานะขันทีที่ใกล้ชิดจักรพรรดิที่สุด การหยอกเย้าเหล่าสนมต่อหน้า เขาคุ้นเคยมานานแล้ว ทว่าสถานการณ์เฉกเช่นวันนี้ทำให้ถู่ทูเฉิงฉุ่ยรู้สึกแปลกมาก แต่กลับบอกไม่ถูกว่าแปลกประหลาดที่จุดใด

“ให้รางวัลอะไรดีหนอ” จักรพรรดิตรัสอย่างสำราญพระทัย “รั่วอินเจ้าว่ามา เจ้าคิดอยากได้สิ่งใด”

“…ถ้าเช่นนั้นหม่อมฉันก็ขอบังอาจเลือก…เลือกสิ่งหนึ่งข้างกายฝ่าบาท” ใบหน้าซ่งรั่วอินแดงเรื่ออีกครั้ง

จักรพรรดิเลิกพระขนงอันคมคาย “ข้างกายเรา?”

ซ่งรั่วอินกวาดตามองรอบด้าน สุดท้ายสายตามาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าฉากบังตา นางชี้นิ้วเรียวดั่งหยก กล่าวเสียงอ่อนหวาน “ฝ่าบาทโปรดพระราชทานกาน้ำหยด* สำริดรูปเซียนนี้ให้หม่อมฉันเถิด”

สายตาของบัณฑิตหญิงไม่ธรรมดาจริงๆ กาน้ำหยดสำริดรูปเซียนชิ้นนี้เป็นถึงราชบรรณาการจากแคว้นซินหลัว** ที่ถวายมาในรัชศกเทียนเป่า ทั่วแผ่นดินต้าถังก็หาไม่พบชิ้นที่สองอีกแล้ว ถู่ทูเฉิงฉุ่ยคิดในใจ

ทว่าพวกเขาได้ยินรับสั่งอย่างใจกว้างว่า “ได้ มอบกาน้ำหยดสำริดรูปเซียนชิ้นนี้ให้เจ้า”

ซ่งรั่วอินคุกเข่าขอบพระทัยทันที จักรพรรดิให้ขันทีนำกาน้ำหยดสำริดตามซ่งรั่วอินออกไป

* กาน้ำหยด เป็นนาฬิกาน้ำในสมัยโบราณของจีน มีลักษณะแตกต่างหลากหลายรูปแบบ โดยมากจะใช้ภาชนะที่ทำจากทองสำริดหรือทองแดงเจาะรูให้น้ำหยดลงมาตามท่อเพื่อบอกเวลา ภายหลังได้นำปรอทและทรายมาใช้แทนน้ำ

** แคว้นซินหลัว หรืออาณาจักรชิลลา อาณาจักรโบราณเมื่อ 57 ปีก่อนคริสตกาล เป็นหนึ่งในสามอาณาจักรแห่งคาบสมุทรเกาหลีร่วมยุคกับแพคเจและโกคูรยอ ปัจจุบันคือพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศเกาหลีใต้