ทดลองอ่านนิยาย เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 4 บทที่ 3

ซั่งซื่อหลางยืนท่านั่งม้าโก่งไปด้านหลัง ทิ้งน้ำหนักหน้าสามส่วนหลังเจ็ดส่วน ดาบเศียรปีศาจตั้งเฉียงตรงอก ฝ่ามือซ้ายกดสันดาบเบาๆ ยังคงเป็นท่าตั้งรับเน้นป้องกันเป็นหลัก ดวงตาเรียวเล็กทั้งสองมิได้เผยอารมณ์สักนิด ริมฝีปากบางๆ นั้นกลับเอ่ยเบาๆ ออกมาหนึ่งประโยค “เอาล่ะ ตอนนี้เริ่มได้แล้ว”

ตอนนี้เริ่ม? มันหมายความว่าอะไร

อย่างไรหยวนซิ่งก็เยาว์วัย เห็นกระบวนท่าเป็นต่อ ปณิธานต่อสู้ยังเต็มอก มิได้สนใจคำพูดนี้ของซั่งซื่อหลางแม้แต่น้อย มันร่ายรำควงพลองแล้วเดินเร็วเข้าหา ใช้ ‘ท่าผ่าภูผา’ กระบวนแรกเช่นเมื่อครู่ฟาดลงตรงดิ่งอีกครั้ง!

ครั้งนี้ซั่งซื่อหลางกลับมิได้ยกดาบขวางรับ แต่ใช้ดาบกรีดเป็นวงโค้งเฉียงๆ เข้าหาพลองที่ฟาดฟันนั้นจากด้านข้าง

จิงเลี่ยมองเห็นวิธียกมือนี้ ในใจรู้สึกคล้ายเคยรู้จัก…

ไท่จี๋!

พลองดาบปะทะกันกลับไร้สุ้มเสียง

หยวนซิ่งรู้สึกเพียงแรงพลองในมือพอปะทะบนดาบก็แฉลบเอน พลองถูกสันดาบของดาบไท่จี๋ชักนำจึงโฉบผ่านข้างกายซั่งซื่อหลางฟาดลงบนพื้นแผ่นหินของถนนใหญ่อย่างแรงดังตูมจนเศษหินลอยกระเด็น!

ที่แท้ก่อนหน้าซั่งซื่อหลางตกเป็นฝ่ายรับคือการจงใจ ฝืนสกัดกระบวนท่าพลองหลายครั้งก็เพื่อหยั่งเชิงแรงพลองของหยวนซิ่งว่ามีความแข็งแกร่งเท่าใดกันแน่ เมื่อมั่นใจแล้วจึงใช้ดาบไท่จี๋นี้ออกมา

ซั่งซื่อหลางหลังขจัดพลองฟาดฟันของหยวนซิ่งออกไปได้ก็หมุนพลิกดาบเศียรปีศาจ อาศัยช่องโหว่ของการนำสู่ความว่างเปล่าที่สร้างขึ้น เฉือนคมดาบไปยังลำคอหยวนซิ่งตามท่า!

ครั้นใช้วิชาไท่จี๋ก็คือกระบวนท่าสังหาร

หยวนซิ่งถูกการแปรพลังโน้มนำจนคนและพลองล้วนสูญเสียการควบคุม ดาบเกือบบรรลุถึงคอแล้ว พลันออกแรงนั่งท่านั่งม้าในชั่วขณะอันคับขันนี้ ดึงพลองเสมอคิ้วที่โจมตีลงบนพื้นขึ้นมาอีกครั้งดื้อๆ ชักมือขวาไถลมือซ้ายไปบนพลอง กางแขนทั้งสองยกกึ่งกลางตัวพลองขึ้นพร้อมเงยศีรษะเอนตัวไปด้านหลัง เป็นกระบวนท่า ‘ยกกระถาง’ สกัดคมดาบเอาไว้ได้ห่างจากศีรษะเพียงสองชุ่น!

ซั่งซื่อหลางคิดว่าดาบไท่จี๋ได้ทำลายท่าของหยวนซิ่งลงแล้ว การฟันเฉือนนี้ต้องสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย ไหนเลยจะคาดคิดว่าหยวนซิ่งยังคงหงายร่างดึงพลองกลับมาได้ ภายใต้การฝืนสกัดในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสุดท้าย ใจมันรู้สึกผิดคาดเล็กน้อย แต่หาได้ลังเลไม่ มันงอขาก้าวไปข้างหน้าทันที ฝ่ามือซ้ายตบบนสันดาบ ใช้แรงของสองมือกอปรกับพุ่งร่างไปข้างหน้า กดดาบเศียรปีศาจลงไป หมายใช้คมดาบประทับเข้าลำคอของหยวนซิ่ง!

ภายใต้การกดทับนี้ ท่วงท่าของหยวนซิ่งไม่อาจตั้งตรง ข้อศอกของแขนทั้งสองยังงออยู่ ออกแรงไม่ง่ายนัก ขาทั้งสองในท่านั่งม้าถูกกดจนต่ำยิ่งกว่าเดิมในทันใด แทบจะทรุดลงไปนั่งยอง มันต้านดาบเศียรปีศาจอันหนักอึ้งนั้นไว้สุดชีวิต รอยประทับมังกรเขียวข้างซ้ายและพยัคฆ์ขาวข้างขวาด้านในแขนทั้งสองล้วนถูกปลุกเร้าจนแดงฉาน

ดวงตาเรียวเล็กของซั่งซื่อหลางเปล่งประกายดุดันออกมา ขาทั้งสองต่างยกขึ้นจากพื้น โถมน้ำหนักทั้งร่างกายลงไปบนดาบหมายมั่นจะชิงชัยชนะอันทรงเกียรติครั้งนี้ให้สำนักอู่ตัง

โค่นล้มสำนักเส้าหลิน!

คมดาบกระทบถูกลำคอของหยวนซิ่งแล้ว

ติดตามต่อได้ใน “เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 4”