ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 15 ตอนที่ 1

“มีถังถ่าย”

ซังซังบอก คาดเดาออกว่ามันกังวลเรื่องอะไร

หนิงเชวียถอนใจอย่างกลัดกลุ้ม

“ต้องเหม็นมากแน่ๆ”

ซังซังออกความเห็น

“ล้างบ่อยๆ ก็สิ้นเรื่อง”

หนิงเชวียมองทะเลเมฆตรงหน้าผา ส่ายหน้าถอนใจอีก

“น่าสงสารก้อนเมฆเหล่านี้เหลือเกิน แต่ว่าเมื่อก่อนอาจารย์อาก็เคยทำสกปรกมาแล้ว เพิ่มของพวกเราสองคนเข้าไปก็คงไม่อุจาดตาไปมากกว่าเดิมหรอก”

หลังทำธุระส่วนตัวเสร็จ หนิงเชวียก็บีบจมูกเตรียมยกถังถ่าย

ซังซังเห็นท่าทางของมันก็หัวเราะเสียงใส กล่าวว่า

“ตอนเด็กๆ ท่านเป็นคนทำเรื่องพวกนี้เอง เพิ่งจะผ่านไปแค่ไม่กี่ปีก็รังเกียจว่าเหม็นเสียแล้วหรือ”

หนิงเชวียปั้นหน้าตอบอย่างขึงขัง

“สภาพแวดล้อมสามารถเปลี่ยนแปลงนิสัยคน การเลี้ยงดูสามารถเปลี่ยนแปลงจิตใจคน พวกเราตอนนี้มีฐานะไม่เหมือนเดิม ย่อมต้องแตกต่างไปจากแต่ก่อน จริงสิ…มีเรื่องหนึ่งอยากจะปรึกษาหารือกับเจ้า”

ซังซังถาม

“เรื่องอะไร”

“ข้าอยากจะจ้างสาวใช้สักคนหนึ่ง”

ซังซังชี้หน้าตัวเอง ถามอย่างงุนงง

“นี่มิใช่หรอกหรือ”

หนิงเชวียตอบอย่างยิ้มแย้ม

“ถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นถึงบุตรีของต้าเสวียซื่อขุนนางลำดับขั้นหนึ่งประจำราชสำนัก ปูเตียงพับผ้าห่มนั้นช่างเถอะ แต่จะปล่อยให้เจ้าทำงานหยาบกร้านต่อไปได้อย่างไร”

ซังซังรีบแย้งมา

“แต่ข้าไม่ชินกับการถูกปรนนิบัติ พอคิดว่าร้านเหล่าปี่ไจจะมีคนเพิ่มขึ้นมาอีกคน ข้าก็รู้สึกอึดอัดแล้ว”

หนิงเชวียขบคิดก่อนกล่าวว่า

“อืม น่าอึดอัดอยู่บ้างจริงๆ”

ซังซังยิ้มพลางยกน้ำหนึ่งอ่างเดินเข้ามาให้มันล้างมือ แล้วเดินเลยไปยกถังถ่ายเพื่อเอาไปเททิ้งที่ริมหน้าผา

หนิงเชวียล้างมือเสร็จก็ดึงผ้าที่แขวนไว้กับผนังถ้ำมาเช็ดมือ หันมาบอกกับซังซังซึ่งยกถังถ่ายที่เทแล้วกลับมาวางไว้ที่เดิม

“เอาไปวางไกลๆ หน่อย แม้จะเป็นกลิ่นของตัวเอง แต่ดมแล้วก็ยังอยากอาเจียนอยู่ดี”

ซังซังร้องอืม

พริบตานั้นหนิงเชวียก็ตัวแข็งทื่อ ร้องตะโกนเสียงดังด้วยความแตกตื่นว่า